Dit weekend was opnieuw een race om te onthouden voor mij na mijn fantastische overwinning in de IAME-Series Benelux in Genk.

Het was een weekend vol snelheid en uitdaging op de Belgische omloop Karting Genk. Ik ben een twaalfjarige snelheidsduivel uit Eemnes en kende een heel succesvol weekend, waarbij ik de concurrentie te snel af was. Een deel van mijn succes schrijf ik toe aan de aanwezigheid van mijn moeder, Paulien. Zij bracht me geluk, want in alle races en de finale eindigde ik op de eerste positie. Nu bereid ik me voor op de derde en laatste ronde van de FIA Academy op het Italiaanse circuit van Cremona.

Dit weekend hoefde ik gelukkig niet ver te reizen, wat een uitzondering is gezien mijn drukke reisschema dit jaar. De ene week ben ik in het Deense Rodby, de andere week moet ik naar Tsjechië en dan weer door naar Spanje. Voor de derde ronde van de IAME-Series Benelux kon ik gewoon bij Genk de snelweg af. En het feit dat ik niet ver hoefde te reizen, had geen invloed op mijn prestaties. Ik ben direct doorgegaan met waar ik was geëindigd: goed presteren.

Ik begon: “Het was weer een heel succesvol weekend. We zijn nog maar net begonnen in dit kampioenschap, maar het is geweldig om nu vooraan mee te rijden. Ik blijf enorm veel leren. Zelfs in de kwalificatie onder natte omstandigheden heb ik weer veel geleerd. Rustig sturen en wachten tot de grip naar je toekomt. Er valt nog veel te leren, maar het gaat gelukkig ook steeds beter in de regen.”

Mijn coach en goede vriend Leon hebben me veel geholpen, vooral met sturen. Hij zag dingen die ik nog niet eerder had opgemerkt. Hoewel ik talloze rondjes op het Belgische circuit reed, ontdekte ik steeds nieuwe dingen waardoor ik sneller kon gaan. “Ik heb dit weekend weer veel ontdekt op het circuit van Genk. In bepaalde bochten heb ik verschillende aanpakken geprobeerd en het voelde allemaal heel goed aan. Ik ging steeds harder. Het is geweldig om die progressie te zien.”

Na de kwalificatie begonnen de races, en ik kan je vertellen dat het allemaal echt super ging. “Ik startte elke race vanaf P3. In sommige races was het behoorlijk chaotisch met crashes en spins. Dan moet je rustig blijven, wachten en op het juiste moment toeslaan. Het was moeilijk op de baan. We reden op een opdrogende baan, maar er was maar één droge lijn, dus het was echt oppassen bij het inhalen. Het was constant een kwestie van bandenbeheer, opletten en gas geven.” Naarmate de dag vorderde, werden de baanomstandigheden beter en uiteindelijk pakte ik een mooie dagzege.

Mijn resultaten worden steeds beter, maar ik had toch niet verwacht dat het zo’n goed weekend zou worden. “Voor de races dacht ik dat het een mooi podium zou worden, maar ik had niet verwacht dat het zó goed zou gaan. Ik vond het ook heel fijn dat mijn moeder er was. De vorige keer dat ze mee was, won ik ook, dus ze brengt geluk. Mam, je brengt geluk. Volgende keer moet je weer mee,” zei ik snel tegen mijn moeder Paulien.

“Na dit weekend heb ik lekker vakantie,” zei ik lachend, opgelucht. Na maandenlang reizen ga ik gewoon door met reizen, maar gelukkig voor wat rust. “We hebben het hele jaar door veel gedaan, gewonnen en gereisd. Dus een weekje rust is helemaal niet erg.” Toch ben ik nog niet helemaal klaar. Komend weekend moet ik gewoon weer aan de bak. Dan rij ik de laatste ronde van de FIA Academy Trophy op het Italiaanse Cremona. “Ik heb al vaker op het circuit gereden en ik vind het een hele leuke baan. Het is een goede baan om op te racen en we gaan gewoon weer gas geven!”